Katarzyna Libura
Recenzja obrazu Leszka Margasińskiego, Upgrade, 2017, akryl, płótno, 80 x 100 cm

„Muzyka obrazu"

Synestezja to nie tylko zdolność wybrańców takich jak Vladimir Nabokov. To zdolność, jaką obdarzony został każdy z nas, a którą z łatwością „uruchamiają" obrazy Leszka Margasińskiego. Wibracja nieomal technicznej precyzji zanurza patrzącego w brzmienie i szum barw, które okalają jego oko już w pierwszym zetknięciu z pracami tego artysty. „Upgrade" przedstawia szyszynkę, część mózgu uznawaną niegdyś za siedzibę duszy, zaś współcześnie za organ obrabiający geometrycznie obrazy rzeczywistości. Należałoby jednak powiedzieć: „Upgrade" to namiętny zarys modelu postrzegającego, który wibruje wielością modalnych ujęć, zestawień linii; to metaforyczny obraz Niewiadomego, na którym plama jest cieniem, a jednocześnie eksplozją pulsującej wyobraźni. Obraz Margasińskiego każe oczom otworzyć się szerzej, intensyfikuje doznania cielesne i nadaje plastycznym liniom puls. Chwyta życie, moment spięcia wielozmysłowych wrażeń, a faktura przepisanego w sztukę rytmu życia - tej płynnej kakofonii - szumi, zgrzyta, szepce, rezonując z ciałem postrzegającego. To trzewia zmysłowego, to urzekające spełnienie „pasji naukowca i precyzji artysty".