W swoich obrazach posługuje się tradycyjnymi środkami malarskiej ekspresji. Podkreśla wartość gestu i ekspresyjnej plamy, bada relacje między przedstawieniami figuratywnymi i abstrakcyjnymi.

Urodzony w 1968 roku w Żarkach k. Częstochowy. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom z malarstwa w pracowni prof. ASP Zbigniewa Grzybowskiego (1997).

Aktualnie pracuje nad kilkoma cyklami równolegle, m.in.: „Po drugiej stronie lustra", „Pominięte pejzaże", „Rzeczywistość można sobie wytłumaczyć".

Jest autorem kilkunastu wystaw indywidualnych, które prezentował głównie w Krakowie: w klubie Pasaż (2015); International School of Krakow (2012); Centrum Sztuki Współczesnej Solvay (2011); Galerii Barwoteka (2010) i Galerii Moho (2009); ale także w Warszawie: Galeria Mostra (2014) oraz Częstochowie: Galeria Muzeum Częstochowskiego (2013).

Uczestniczył w wystawach zbiorowych, m.in.: w IV Spotkaniach Sztuki Niezależnej, Klub Fabryka, Kraków (2014); „Stelmachniewicz, Trojanowski, Jaworski, Bubel", Rossberg Gallery, Nikiszowiec, Katowice (2013); Soho Factory, Warszawa (2013), „Art & Go", Aleph Gallery, Ciudad Real (Hiszpania, 2009).

Ważny jest dla mnie emocjonalny stosunek do tematu i wypowiedzi. I ta relacja jest dla mnie warunkiem sine qua non każdego obrazu. Obiektywność w sztuce nie istnieje, nasze artystyczne wypowiedzi są zawsze skrajnie subiektywne. I takie być powinny - na tym zasadza się ich wartość. Dlatego często używam ekspresyjnego gestu, kadruję przedstawienie, używam skosów i przesuwam węzły kompozycji tak, by obraz przekazywał emocjonalne napięcie. Subiektywność i ekspresja gestu nie oznaczają jednak, że pozwalam się obrazowi „prowadzić". Zaczynając pracę nad obrazem wiem, co chcę powiedzieć i to mówię. A to, co w trakcie pracy zaskakuje i zmusza do rozwiązywania problemu na płótnie, jest wartością dodaną.

wróć do tekstu >>