Natalia Chrobok
Recenzja obrazu Michała Boruckiego „Zwiastun", 2017, Olej, Płótno, 65 x 73 cm

Obraz Michała Boruckiego „Zwiastun" z roku 2017, silne emocje. Mnie osobiście zaintrygował i sprawił, że chciałabym móc interpretować więcej takich prac - ale po kolei... Patrząc na dzieło Pana Michała w pierwszej kolejności rzuca się w oczy kobieta, a mianowicie nagie ciało kobiety. Osoba płci pięknej leży na plecach, z rozszerzonymi nogami, ukazując coś, co wygląda na jej genitalia. Genitalia te - dosłownie, rozpinane są zamkiem błyskawicznym przez tajemniczą dłoń, wyłaniającą się z mroku, złego i zimnego. Sam opis wydarzeń, które rozgrywają się na płótnie wzbudza lęk i adrenalinę, a kolory stanowią idealne wyobrażenie tego, co nasza wyobraźnia chce zobaczyć. Patrząc na barwy, którymi posłużył się autor czuję chłód i niepokój. Pytanie, które nasuwa się na usta każdemu, kto próbuje zinterpretować jakikolwiek obraz, powinno być oczywiste. Co autor miał na myśli? Co chciał przekazać? Uważam, że tytuł obrazu nie jest tutaj przypadkowy. „Zwiastun" według mnie to zapowiedź katastrofy, która rozgrywać będzie się przez tysiąclecia na świecie, a właściwie do samego końca. Co będzie jej przyczyną? Oczywiście kobieta. A może powinnam napisać - jej seksualność? To, że może zwieść każdego człowieka na Ziemi na manowce, gdyż została obdarzona tą magią. To, że przez swój kuszący suwak, który tak dobitnie został przedstawiony w owej pracy, miliony mężczyzn będą posuwać się do czynów strasznych, do zbrodni równie brutalnych jak ta popełniona przez Kaina. Robactwo pełzające w stronę damy może być symbolem brudu, którym pokryje się świat, tak ciężkim do zmycia.
W mojej opinii dzieło to jest bardzo dobre. Nie tylko rozbudza wyobraźnię i skłania do myślenia, ale także każe zatrzymać się na moment i spojrzeć na świat realnie. Popycha nas w stronę pytania, które każdy powinien sobie zadać: „A co ja mogę zrobić, by choć trochę oczyścić to miejsce, które niegdyś zostało splamione i zabrudzone?"