Andrzej Baturo urodził się 16 maja 1940 roku w Wilnie, zmarł 9 czerwca 2017 roku w Bielsku-Białej. Artysta fotografik, kurator Galerii Fotografii B&B, fundator i wieloletni prezes Fundacji Centrum Fotografii, organizator polskich i międzynarodowych wydarzeń fotograficznych, rzeczoznawca Ministra Kultury i Sztuki ds. fotografii artystycznej. wieceprzewodniczący  Rady Artystycznej Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Fotografików.

Swoje życie prywatne i artystyczne związywał kolejno z Olsztynem, Warszawą i Bielskiem-Białą. W latach 60. był jednym z założycieli Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Fotograficznego w Olsztynie oraz dziennikarzem „Głosu Olsztyńskiego".

W latach 70. zdobywał uznanie jako autor fotografii socjologicznej i fotoreportaży prasowych umieszczanych w ważnych wówczas tytułach w Polsce, m.in. w „Polityce", „itd.", „Na przełaj" i „Razem", ukazujących codzienne życie Polaków w dobie PRL-u. Nagradzany za bezkompromisowość w dokumentowaniu realiów dnia codziennego rodaków, uznawany za wybitnego  przedstawiciela fotografii socjologicznej, tzw. „czarnego reportażu"  - dwukrotny zdobywca tytułu Fotoreportera Roku (1973, 1976). Twórca i organizator m.in. I Ogólnopolskiego Przeglądu Fotografii Socjologicznej w Bielsku-Białej w 1980 roku - wówczas największej wystawy fotograficznej w powojennej Polsce. Od 2005 roku współtworzył, wraz z żoną Inez Baturo, Foto Art Festival - jeden z najciekawszych międzynarodowych festiwali fotografii w Polsce, wysoko oceniany w fotograficznych gremiach na świecie. Był dyrektorem generalnym FotoArtFestivalu.

Znany był także z fotografii górskiej i pejzażowej, którą zajął się w latach 80. XX wieku -  otrzymał m.in. Grand Prix i I nagrodę na prestiżowym Festiwalu Sztuk Górskich w Antibes we Francji (1989).

Andrzej Baturo był także ważną postacią Związku Polskich Artystów Fotografików, zarówno ogólnopolskiego,  jak i Okręgu Górskiego ZPAP w Bielsku-Białej, który utworzył w 1987 roku. W ostatnich latach pełnił funkcję wieceprzewodniczącego  Rady Artystycznej Zarządu Głównego ZPAF. Był rzeczoznawcą Ministra Kultury i Sztuki do spraw fotografii artystycznej.
W 2005 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Bielska-Białej w dziedzinie Kultury „Ikar"; w 2007 roku Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuk plastycznych (obie nagrody wraz z żoną Inez); w 2009 roku otrzymał Brązowy medal Zasłużony Kulturze „Gloria Artis"; w 2014 Złotą Honorową Odznakę „Zasłużony dla Województwa Śląskiego"; w 2017 roku uhonorowany srebrnym medalem „Gloria Artis".

W 2014 roku w Galerii Bielskiej BWA w Bielsku-Białej miała miejsce duża wystawa retrospektywna twórczości artysty pt. „50 lat z fotografią" (8 marca - 6 kwietnia 2014), ukazująca półwiecze fotografowania, począwszy od debiutu w 1962 roku. W 2015 roku ukazał się album z przeglądem fotografii artysty i tekstami w językach polskim i angielskim: „Andrzej Baturo - 50 lat z fotografią". Wybór fotografii z bielskiej wystawy jubileuszowej prezentowany był w Starej Galerii ZPAF w Warszawie na wystawie zatytułowanej „Andrzej Baturo - Z perspektywy lat..." (listopad  2016 - styczeń 2017). Prace Andrzeja Batury zamieszczone są w m.in. w opracowaniach i antologiach: „Mistrzowie polskiego pejzażu", „Antologia Fotografii Polskiej", „Z kart fotografii polskiej". Fotografie jego autorstwa znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu oraz Muzeum Historii Fotografii w Krakowie.
Andrzej Baturo był także autorem albumów: „Beskidy", „Cieszyn" (wspólnie z żoną Inez) i albumów zbiorowych: „Góry Polskie", „Bielsko-Biała", „Mistrzowie krajobrazu". Album „Beskidy" otrzymał prestiżowa nagrodę „Bursztynowa Księga" podczas Spotkań Wydawców Dobrej Książki, Gdańsk (1995) oraz nagrodę za Najpiękniejszą Książkę Roku w Konkursie Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (1995).

wróć >>