Wybitny artysta fotografik o międzynarodowej renomie, reprezentowany przez Galerie Françoise Paviot w Paryżu.
Jest autorem kilkuset wystaw indywidualnych i zbiorowych, prezentowanych na całym świecie: Polska, Francja, Rosja, Słowacja, Litwa, Chiny, Szwajcaria, Włochy, USA, Rumunia, Węgry, Belgia, Czechy, Bułgaria, Niemcy, Tajlandia, Armenia, Hiszpania, Białoruś, Japonia, Słowenia.
Jego prace znajdują się w licznych prestiżowych kolekcjach, np.: Centrum Pompidou w Paryżu, FNAC w Paryżu, Museum Carnavalet w Paryżu, Europejski Dom Fotografii w Paryżu, Zbiory Ministra Communaule Française de Belgique w Brukseli, Muzeum Narodowe w Mińsku, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Regionalne w Cassel, Muzeum Elizejskie w Lozannie, Muzeum Aparatów Fotograficznych w Vevey (Szwajcaria), Centrum Fotografii w Nicei.
Uzyskał wiele stypendiów: Pro Helvetia (Szwajcaria), Miasta Paryża, Ministerstwa Kultury we Francji, Miasta Vevy w Szwajcarii.
O twórczości artysty zrobiono parę filmów dla francuskiej i hiszpańskiej telewizji.
Jest autorem licznych katalogów, monografii, książek albumowych, wydawanych w Polsce, we Francji, w Szwajcarii.
Jego prace publikowane były również w licznych istotnych wydawnictwach zbiorowych, polskich i zagranicznych, np.: „100 monuments 100 Ecrivains - Histoire de France", „Collection Photographies - Une histoire de la photographie à travers les collections du Centre Pompidou", „Polska Fotografia XX wieku", „100 Years of Polish Photography", „Fotografia polska lat 90.", „La Photographie Contemporain en France" i wiele innych.
Otrzymał odznaczenie Ministra Kultury w Polsce.
Mieszka w Polsce i we Francji.

"Mistrz Leonardo da Vinci pozostawił w swoich zapiskach zdanie, które od jakiegoś czasu nie daje mi spokoju: „ciało odziane cieniem ".
Światło jest wszakże siłą sprawczą fotografii, ale jednocześnie potrafi ją zniszczyć. Bo fotografia w elementarnym sensie nie oznacza pisania światłem, ale cieniem właśnie - cieniem, który to światło określa. Jest jeszcze jeden cień, który współtworzy fotografie: cień jej autora i jego czasu. Jeśli te cienie są zharmonizowane, może się narodzić to, co Walter Benjamin nazwał aurą. Roland Barthes z kolei operował pojęciem „chambre claire", co osobiście tłumaczę jako przeciwieństwo ciemni, czyli - jaśnię. Fotograf przeprowadza swe obrazy przez ciemność ku jaśni. I to tutaj okazuje się czy „ciało odziane cieniem" udało się przekuć w dzieło sztuki."

                                                              Bogdan Konopka 2005 („Ciało odziane cieniem")

wróć >>