2 lutego godz. 17.00

Wraz z pojawieniem się sztuki nowych mediów, jednym z najczęściej poruszanych problemów stała się kwestia interaktywności propozycji artystycznych. Pojawiły się proby zdefiniowania interaktywności, zaczęto pisać historię tej formy uprawiania sztuki, niektórzy autorzy sięgali przy tym bardzo daleko wstecz, starając się odnaleźć interaktywność także w erze przedkomupterowej. Ten nadmiar aktywności teoretycznej, której towarzyszyła olbrzymia ilość realizacji, doprowadził do chaosu metodologicznego i hochsztaplerki artystycznej. Interaktywne jest dziś niemal wszystko, bez względu na to, czy jest to interaktywność pozorna, czy rzeczywista. Jednak interaktywność ma także swoich rzeczywistych pionierów, mistrzów i nadzieje artystyczne, do aktynych odbiorców sztuki należy wyodrębnienie z gąszczu propozycji tych, które rzeczywiście prowadzą do interakcji - z zastrzeżeniem, że jej formy mogą przybierać bardzo różne oblicza - od tych, które, posługując sie pozorem i mamiąc atrakcyjną formą wizualną, w rzeczywistości traktują odbiorcę jak bezwolne narzędzie manipulacji w rękach twórcy.