Mirake
Recenzja obrazu Katarzyny Banaś, „Spacer po zamarzniętym jeziorze", 2017, olej, płótno, 100 x 120 cm

Moim wybranym dziełem jest to, które mówi słowami odległymi i cichymi, lecz wyraźnymi.
Osobiście uważam, że wizja artystyczna, która została tam ukazana, obrazuje prawdziwe wnętrze, które nie zawsze jest widoczne na pierwszy rzut oka. Właściwie „noosfera" znalazła w tym obrazie odbicie każdej istoty zdolnej do odczuć. W praktyce człowiek może tylko ujrzeć zewnętrzną stronę świata. Ludzie mają skłonność do samozagłady i to prowadzi do tego, że nie odkrywają prawdziwej strony istnienia życia na poziomie nawet podstawowym, nie wspominając już o innych kwestiach, choćby duchowych. Ponieważ są ślepcami, choć ich oczy są zdrowe.