Urodzona w 1979 roku w Warszawie. Absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom w Pracowni Malarstwa prof. Jarosława Modzelewskiego. Stypendystka programów rezydencjalnych w Saint-Paul-Trois-Châteaux (Francja, 2010) oraz w Tallinie (Estonia, 2011). Laureatka głównej nagrody Banku BPH oraz nagrody Józefa Szajny (2006). Wyróżniona na II Międzynarodowym Biennale Obrazu „Quadro-Art 2009" w Łodzi oraz w Warszawskim Festiwalu Fotografii (2005). Nominowana do 9. Konkursu Gepperta we Wrocławiu (2009). Autorka wystaw indywidualnych, m.in.: „Zielono/Czarne" w BWA w Tarnowie (2016); „Nieustające wakacje" w Centrum Kultury w Piasecznie (2015); „Natura-Miejsce-Kultura w Płockiej Galerii Sztuki (2015) oraz „Granatowy to nowy czarny" w Galerii Monopol w Warszawie (2015). Brała udział w wystawach zbiorowych, m.in. w Warszawie: „Inna formuła obrazu", Salon Akademii ASP (2014); w 2013: „Bajeczne są rzeczy przyziemne, gdy dotknie je ręka geniusza" w Galerii Kordegarda; „Świat się śmieje" w Bochenska Gallery; „Małe jest wielkie" w Galerii Propaganda (2013) oraz „Dlaczego nie wszyscy kochamy przygody? Opowieść o Janku Dziaczkowskim" w CSW Zamek Ujazdowski (2012).

ZIELONO/CZARNE to najnowszy cykl Aleksandry Bujnowskiej. Jak mówi artystka: „Kolor jest pierwszy. Najpierw pojawia się kolor, a potem pomysł na obrazy". Tym razem motywem przewodnim stała się zieleń, kolor, za którym malarka nie przepada, dlatego cykl potraktowała jako wyzwanie. Na obrazach widzimy głównie pejzaże i zwierzęta: goryle, makami, niedźwiedzie, psy. Niektóre z motywów zaczerpnięte zostały z archiwalnych numerów kalendarza „National Geographic". Na wszystkich płótnach widać gęste, zielono-czarne portrety przyrody. To obrazy bez tytułów, ale z zagadką. Takie, do których trzeba bliżej podejść, które zapraszają do rozszyfrowania swojej historii.

Ewa Łączyńska-Widz